Oğlum Arda,
Bugün annenle evlendiğimiz 22 Temmuz 2006 tarihinin beşinci yıldönümü. Su gibi geçti, hiç bişey anlamadım. Kah güldük, kah eğlendik, kah birbirimizi yedik, kah kalbimizi kırdık.. Ama ayrılmadık. Bir yolunu bulduk, herşeyi rayına koyduk. Hiiiiç kolay olmadı. Ama evlilik dediğin gül bahçesinde piknik yapmak değil zaten. İçine kattığın anılarla değerlenen, zamanla güçlenen, sevgiyle yeşillenen, çocuklarla meyve veren bir ağaçtır evlilik. İlgi ister ,emek ister, sabır ister, para ister, zeka ister... Karşılığında mutluluk verir insana.
Haydi o zaman öpelim yanaklarından annenin!
MUCCCUUUKK!!
Nice yıllara sevgilim!